کتاب «دوازده پرسش از گیاهخواران اخلاقی»
وجی‌بازار هیچ سودی از فروش کتاب نمی‌بره اما خوشحال می‌شیم اگه بتونیم با این روش امکان مطالهٔ کتاب رو برای افراد بیشتری فراهم کنیم. :)
توضیحات: چرا وگان‌هایی که دم از اخلاق می‌زنن مشکلی با خوردن گیاه‌ها ندارن؟ مگه گیاه‌ها جون ندارن؟ اصلاً اگه همه‌مون وگان بشیم، مگه غیر از اینه که باعث می‌شه تقاضا برای محصولات حیوانی به صفر برسه و این‌جوری نسل حیواناتِ پرورشی منقرض شه؟ در این صورت، وگانیسم به‌ضرر این حیوونا نیست و گوشت‌خواری به نفعشون؟ تازه، اگر هم قبول کردیم که باید تو تغذیه‌مون تجدیدنظر کنیم، چرا این کار رو با مصرف محصولات حیوانیِ «محلی» و «حیوان‌دوستانه» نکنیم؟ نهایتاً می‌شه وجترین شد؛ چه اصراریه که راه «افراط» در پیش بگیریم و حتماً وگان بشیم؟ بعدش هم، اصلاً تو دنیایی که هر گوشه‌ش با استفاده از حیوانات و محصولات حیوانی گره خورده، تلاش برای وگان‌بودن تلاشِ بیخودی نیست، اون هم زمانی که تو فرایند تولید محصولات گیاهی هم برخی حیوونا تو زمین‌های کشاورزی کشته می‌شن؟ این کتاب نوشتهٔ شری کُلب، پروفسور حقوق دانشکدهٔ حقوق کرنل هست، که به‌تازگی به‌همت نشر کرگدن منتشر شده. تو این کتاب، می‌تونید پاسخ برخی از رایج‌ترین سؤالاتی رو که از وگان‌ها پرسیده می‌شه پیدا کنید. از این نظر، هم به درد وگان‌ها می‌خوره، هم به درد غیرگان‌هایی که دلشون می‌خواد پاسخ‌هایی فکرشده، دقیق، و مستدل به پرسش‌هایی که از وگان‌ها و وگانیسم دارن دریافت کنن.
فصل‌‌های اصلی کتاب: ۱. پس تکلیف گیاهان چه می‌شود؟ ۲. اگر گیاهان حس‌مند باشند چه؟ ۳. پس تکلیف لذتِ خوردن چه می‌شود؟ ۴. تکلیف سلامتی‌مان چه می‌شود؟ ۵. چرا به وجترین‌شدن بسنده نکنیم؟ ۶. اصلاً مگر این حیوانات را از قبل نکشته‌اند؟ ۷. آیا با سقط جنین مخالفید؟ ۸. مگر حیوانات خودشان دیگر حیوانات را نمی‌خورند؟ ۹. مگر مردم بومی حیوانات را نمی‌خورند؟ ۱۰. اِشکال محصولات دامداری‌های «حیوان‌دوست» چیست؟ ۱۱. اگر همه وگان شویم، حیوانات پرورشی از بین نمی‌روند؟ ۱۲. وگانِ محض نمی‌توان بود؛ پس چرا اصلاً خودمان را به زحمت بیندازیم؟
متن پشت جلد: «وگانیسم» چیست؟ نزد برخی، این واژه از ریاضتی سرد و مبهم حکایت دارد، نوعی پرهیز غذایی. نزد برخی دیگر، وگان‌ها کسانی‌اند که سنت‌ها و آیین‌هایی را که زندگی بسیاری افراد را معنادار و مقدس می‌سازد لگدمال می‌کنند. برخی هم آن را یک جور مُدِ روز یا دورهٔ گذرا در زندگی نوجوانان می‌بینند. اما از دید کسانی که خود را «وگان» می‌دانند این واژه چه معنایی دارد و متضمن چه ارزش‌هایی است؟ وگان‌ها از مشارکت در خشونت علیه حیوانات دوری می‌جویند، یعنی از خریدن و مصرف‌کردن تن‌پاره‌های حیوانات، لبنیات، تخم‌مرغ، و دیگر محصولاتی که از کشتار و استثمار حیوانات به دست می‌آید، مثل پشم، چرم، و خز، می‌پرهیزند. یک وگان در زندگیِ روزمره‌اش آزادانه انتخاب می‌کند که راه خود را از کشتار و زجرهایی که از زایانیدن و کشتن حیوانات برمی‌خیزد جدا کند. استدلال وگانیسم از سه بخش تشکیل می‌شود: سلامتی، محیط‌زیست، و حیوانات. نویسندهٔ این کتاب، شری کلب، استاد رشتهٔ حقوق و دستیار قضایی، در منطقی‌اندیشیدن تبحر دارد. در این کتاب، خبری از تعصب و تندروی نیست. کلب استدلال‌های خود را با زبانی ساده مطرح می‌کند، اما افراد جبههٔ مقابل را، کسانی را که گوشت می‌خورند و فعال حقوق حیوانات نیستند، به چشم آدم‌هایی بی‌فکر و نادان نمی‌بیند. نگاه او باریک‌تر و آموزنده‌تر است. آنچه او از آن سخن می‌گوید مسئلهٔ کوچکی مانند انتخاب رنگ لباسی که می‌پوشیم نیست؛ پای چگونه‌زیستن در میان است: اینکه چقدر باید در برخورد با باقی حیواناتی که در این سیاره با ما سهیم‌اند ملاحظه و پروا به خرج دهیم.